پشتیبانی همه روزه از ساعت 8 الی 24
یکی از اساسی ترین اقداماتی که نویسندگان مقالات حتما باید قبل از چاپ مقاله انجام دهند تشخیص و رفع سرقت ادبی میباشد که مرحله بسیار مهمی محسوب میشود و باید قبل از اینکه به فکر چاپ مقاله باشید ابتدا رفع سرقت ادبی را انجام دهید. در ادامه با گرامرلی همراه باشید تا با روش های رفع سرقت ادبی بیشتر آشنا شوید.
سرقت ادبی یا پلیجریزم چیست؟
سرقت ادبی یا سرقت علمی معنای واژه لاتین Plagiarism میباشد که در فارسی بصورت پلیجریزم نیز استفاده میشود. سرقت ادبی عبارت است از: “سرقت ایده یا نوشته دیگران و معرفی آن به اسم خود یا استفاده از تولید و محصول شخصی دیگر بدون ذکر منبع.” کلمه‌ی “سرقت” در این تعریف شامل مواردی میشود که ایده یا نوشته‌ی دیگران از روی عمد و بدون ذکر منبع مورد استفاده قرار بگیرد. حتی استفاده سهوی ایده یا نوشته دیگران بدون ذکر نقل قول نیز باز شامل حال همین سرقت ادبی میشود، چراکه شخص سعی کرده اثر فردی دیگر را به اسم خود معرفی کند.
در فرهنگ مدرن امروزی، صرف ایده کپی و پیست، ضرری ندارد، اما در مراکز دانشگاهی و محیطهای حرفه ای، پیامدهای جدی برای شخص به همراه دارد. بعضی مواقع، سرقت ادبی میتواند پای فرد را به دادگاه باز کند و جریمه‌های سنگینی را دربر داشته باشد. حتی اگر مرتکب سرقت ادبی غیرعمدی شده باشید، دادگاه صرفا آن را به دید دزدی ادبی نگاه می‌کند و این نکته‌ی مهمی است که باید مدنظر قرار بگیرد. از آنجاکه امروزه اکثر اساتید و مراکز دانشگاهی از انواع نرم افزارهای شناسایی سرقت ادبی استفاده می کنند، پس شما نیز باید پیش از ارائه مقاله، پایان نامه و پژوهش خود، آن را از این نظر بررسی کنید.
چرا باید از سرقت ادبی اجتناب کرد؟
سرقت ادبی یا همان پلیجریزم، موضوعی اخلاقی است. نویسنده‌ای که دست به سرقت ادبی می زند، امیدوار است که از این دزدی منتفع شود. اجتناب از سرقت ادبی به عنوان یک نویسنده، از آن جهت حائز اهمیت است که امانت‌داری و صداقت شما را به خطر می اندازد و نه تنها احترام خود را بین دوستان و استاتید خود از دست میدهید، بلکه ممکن است پیشرفتهای شغلی آینده را نیز دستخوش اتفاقات ناگواری کند. علاوه بر این، شما اعتبار یا سود خالق اصلی اثر را سرقت کرده اید و این بدان معنا است که منبع اثر میتواند با اقدام قانونی علیه شما، مشکلات متعددی را برایتان رقم بزند.
بهترین روش رفع سرقت ادبی مقالات چیست؟
آشنایی با روش‌های رفع پلاجیاریسم میتواند منجر به دریافت امتیازی خوب از برنامه آیتنتیکیت شود. این برنامه، هر مقاله و محتوایی را با مقایسه با منابع دیگر بررسی می‌کند. در ادامه به روش‌هایی برای رفع پلاژیاریسم اشاره شده است. به کمک این روش‌ها، رفع سرقت ادبی میسر میشود:
پارافریز مقاله با بازنویسی آن
اگر مطلبی مرتبط با موضوع مقاله‌ای که نگارش خواهید کرد در اختیار دارید باید سعی کنید که ابتدا آن را کاملا درک کنید و بعد با عبارات و زبان مخصوص به خودتان از محتوای مربوطه استفاده نمایید. رونوشت از بیش از دو کلمه از یک مطلب جایز نیست و شما را در معرض اتهام به سرقت ادبی یا Plagiarism قرار می‌دهد.
در صورتی که به رونوشت از بیش از دو واژه نیاز دارید باید از نقل‌قول استفاده کنید و در مسیر نقل قول آوردن در مقاله خود هم باید اصول این کار را رعایت کنید.
QuillBot یک ابزار بازنویسی مقاله است که می توان به عنوان یک افزونه در هر مرورگر وب و ویرایشگر متن مانند Microsoft Word و Google docs برای بازنویسی، پارافریز و تغییر ساختار محتوا استفاده کرد.
ذکر منابع و مآخذ
یکی از بهترین روش‌ها برای رفع مشابهت مقاله، پیگیری دقیق و اجرای فرمت و شکلی است که برای نوشتن از شما خواسته شده است. فرقی نمی‌کند، فرمت MLA است یا شیکاگو، APA یا… . شما باید فرمت درخواستی از سوی موسسه علمی و آموزشی را به خوبی رعایت کنید.
در روش ذکر منابع و مأخذ، لازم است تا نام نویسنده یا نویسندگان، تاریخ انتشار و جزئیات مشابه دیگر نوشته شود. این روش بسیار ساده است. پس طی آن باید براساس دستورات و قوانین موسسه و دانشگاهی که قرار است، مقاله‌تان در آن به چاپ برسد، اقدام به معرفی منابع و مآخذ خارجی و به کار رفته در مقاله‌تان کنید.
استفاده از نقل‌قول
استفاده از نقل‌قول در نوشتن هم یکی از روش‌های کاهش مشابهت مقاله است. اما یادتان باشد که موسسات علمی و ناشران معروف از بیش از ۴۰ کلمه در نقل‌قول‌ها استقبال نمی‌کنند. پس اگر لازم باشد که بیشتر از این مقدار، نقل قول در جملات‌تان به کار برده شود باید از تکنیک پارافریز یا بازنویسی بهره ببرید و نقل‌قول‌ها را با بازنویسی مقاله در این بخش‌ها استفاده کنید.
این کار یعنی بازنویسی مقاله با استفاده از عبارات و واژه‌های خود در بیان نقل قول فردی دیگر کمی زمان‌بر است اما شما را از اینکه در معرض عواقب سرقت ادبی قرار بدهد به شدت نجات می‌دهد.
نقل‌قول با ذکر منابع و مأخذ
این روش از رفع مشابهت مقاله با پارافریز کردن متفاوت است زیرا در آن شماره پاراگراف‌ها یا شماره صفحه نقل‌قول‌ها هم از منابع اصلی‌شان در مقاله‌تان قرار می‌گیرد.
ذکر منابع و مآخذ پروژه‌های قبلی خود
اگر می‌خواهید مطالب قبلی خودتان در مقالات و پروژه‌های دیگرتان را در مقاله بعدی استفاده کنید هم نیاز به ارائه و ذکر منابع وجود دارد. شاید عجیب به نظر برسد اما آوردن مطالب پروژه قبلی خود در یک مقاله تازه مصداق سرقت ادبی یا پلاجیاریسم از خود که یکی از انواع سرقت ادبی است محسوب می گردد. برای رفع سرقت ادبی به این سبک هم نیاز به ذکر منابع وجود دارد.
ارجاع دادن
یکی دیگر از روش‌های مناسب برای رفع پلیجریزم یا پلاژیاریسم هم استفاده از روش ارجاع دادن است.
در اینجا هم باید در انتهای مقاله خود از منبعی یاد کنید که از آن در مقاله‌تان بهره برده‌اید. حال یا باید بخش مورد استفاده از منبعی دیگر را به طور کامل در انتهای مقاله قرار دهید یا ارجاعات به آن را ذکر کنید.
در اینجا هم برای ارجاع دادن به منبع باید از فرمت و شکل درخواستی موسسهای که قرار است، مقاله‌تان را منتشر کند به طور کامل پیروی نمایید و مثلا بخش‌های مختلفی نظیر نام نویسنده یا نویسنده‌های منبع، انتشارات و موسسهای که آن را منتشر کرده است، عنوان مقاله و تاریخ نشر را براساس اصول معرفی کنید.
از نرم افزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
گامی نهایی برای مقاله یا پایان نامه‌ای مبرا از هرگونه سرقت ادبی وجود دارد: نرم افزارهای بررسی سرقت ادبی. این تکنولوژی با اسکن کردن متون شما نقاطی را که احتمال سرقت ادبی در آن وجود دارد پیدا و هایلایت می‌کند. در نظر داشته باشید که مقاله و پایان نامه شما از دروازه مسئول بررسی سرقت ادبی دانشگاه یا مجله نیز رد خواهد شد، بنابراین بررسی سرقت ادبی توسط خودتان ایده خوبی به نظر می‌آید. این کار آسان، امن و قابل اعتماد است و شما می توانید آن را همین‌جا در رایت می انجام دهید!
آیتنتیکیت (iThenticate)، نرم‌افزاری تشخیصی و مبتنی بر وب است که محتوای مقالات دانشجویی و علمی را از نقطه‌نظر اصالت و رونوشت نبودن مورد بررسی قرار می‌دهد. شیوه کار این نرم‌افزار بسیار ساده است. دانشجویان باید مقالات خود را از طریق وبسایت به نرم‌افزار موجود در آن ارسال کنند و سپس الگوریتم‌های تعریف‌شده در وبسایت مذکور، مقاله را با رشته‌ای از مقالات و محتوای منتشر شده و موجود در پایگاه داده خود مقایسه می‌کند.
عملکرد آیتنتیکیت چگونه است؟
عملکرد آیتنتیکیت، نسبت به موارد دیگر متفاوت است. این برنامه میتواند پلاجیاریسم یا سرقت ادبی را از طریق مقایسه یک متن با مقالات و متون موجود در پایگاه داده خود و مقایسه آن با پایگاه‌های داده علمی و مرتبط دیگر تشخیص دهد، متوجه جدید بودن متن و مقاله ارسالی شود و کپی نبودن آن را تأیید کند.
پایگاه‌های داده علمی و آکادمیکی که در مسیر تشخیص سرقت ادبی یا پلاژیاریسم با هم همکاری می‌کنند به توافقاتی درباره معیارهایی جهت تشخیص شباهت‌ها میان مقالات مختلف دست پیدا کرده‌اند و براساس آنهاست که امکان سنجش اصالت یک مقاله به وجود می‌آید.
آیتنتیکیت از الگوریتمی به خصوص استفاده می‌کند که با آن مقالات اسکن می‌شوند و با مقایسه با منابع دیگر، مشابه بودن محتوای مقاله با مقالات منابع دیگر مورد بررسی قرار می‌گیرد. منظور از این منابع نیز، مقالات بایگانی‌شده، مدارک و مستندات آنلاین، انتشارات، مجلات علمی و مجلات علمی دوره‌ای هستند.
در صورت وجود هر گونه شباهت میان محتوای یک مقاله با مقالات دیگری که در پایگاه‌های مذکور وجود دارد، نرم‌افزار توانایی تشخیص این شباهت را خواهد داشت. بعد از اینکه برنامه، شباهت میان دو محتوا را تشخیص می‌دهد، این موضوع در ستونی در آیتنتیکیت موسوم به ستون شباهات درج میشود.
